در این مقاله قصد داریم تا یکی از سریع ترین خودرو های ساخته شده تا به الان یعنی میتسوبیشی لنسر اوولوشن را به شما معرفی کنیم. تاریخچه این سدان خانوادگی با رالی گره خورده است. میتسوبیشی آخرین ورژن این خودرو را در سال ۲۰۱۵ معرفی کرد و پس از این دیگر اوولوشن تولید نخواهد شد به همین بهانه به تاریخچه این خودرو می پردازیم.

میتسوبیشی لنسر در سال ۱۹۷۳ به عنوان سدان کوچک خانوادگی میتسوبیشی معرفی شد. تولید نسل اول این خودرو تا سال ۱۹۷۹ ادامه یافت و قوی ترین موتور این نسل ۱۱۰ اسب بخار قدرت داشت. میتسوبیشی برای شرکت در رالی سافاری که در کنیا برگزار می شد تصمیم به ساخت مدل ویژه ای از لنسر گرفت که ۱۶۰۰ GSR نام داشت این نسل با ۶ قهرمانی در رالی شروع موفقیت های چشم گیر لنسر است.

لنسر ۱۶۰۰ g

با وقفه ای سه و نیم ساله، لنسر با نسل دوم خود در سال ۱۹۸۳ به رالی برگشت. این دفعه با موتور ۲۰۰۰ سی سی توربو، این اولین لنسری بود که با موتور بی نظیر ۴g63 معرفی می شد. این مدل در نسخه خیابانی ۱۷۰ و در نسخه رالی ۲۸۰ اسب بخار قدرت تولید می کرد.

لنسر ۲۰۰۰ توربو نسخه خیابانی

بعد از خروج نسل دوم لنسر از خط تولید، میتسوبیشی، گالانت و میراژ را برای رالی جایگزین لنسر کرد اما در سال ۱۹۹۳ با معرفی اولین نسل اوولوشن Evolution لنسر دوباره به رالی برگشت. این خودرو با استفاده از فریم لنسر ساخته شد اما موتور و سیستم انتقال قدرت آن کاملا فرق داشت. موتور ۴g63 که پیشتر در لنسر نسل دوم استفاده شد این بار ۲۴۷ اسب بخار توان تولید می کرد در حالیکه وزن کل خودرو ۱۲۰۰ کیلوگرم بود. همچنین اولین نسل اوولوشن دارای سیستم ۴wd تمام وقت و LSD یا دیفرانسیل لغزش محدود برای کنترل قدرت بسیار زیاد موتور بود. در همین سال رقیب دیرینه لنسر یعنی سوبارو ایمپرزا نیز معرفی شد، به دلیل لزوم رعایت قوانین هومولوگ رالی جهانی دو خودرو مشخصات بسیار مشابهی داشتند.

لنسر اوولوشن نسل ۱

نسل دوم اوولوشن تغییرات زیادی به خود ندید، این دو نسل موفقیت چندانی در رالی نداشتند چرا که colin mc rae راننده اسطوره ای سوبارو مجالی برای رقابت باقی نمی گذاشت. با معرفی نسل سوم اوولوشن و تغییر در سیستم توربو قدرت این خودرو به ۲۷۰ اسب بخار رسید و با رانندگی Tommi makinen اوولوشن در سال ۱۹۹۶ به نخستین قهرمانی در رالی جهانی (WRC) رسید.

در همین سال پلت فرم لنسر به کلی تغییر کرد و در پی آن اوولوشن نیز تغییر کرد. این نسل جدید لنسر با استفاده از تکنولوژی توربوشارژر Twin Scroll واکنش توربوشارژر را در دور های پایین افزایش داد و توربو در دور های موتور پایین تری وارد عمل می شد که باعث افزایش چشمگیر شتاب گیری اوولوشن شده بود، اما بزرگترین تغییر در این نسل معرفی تکنولوژی Active Yaw Control بود.

این سیستم با استفاده از کامپیوتر های درون ماشین در هر لحظه با محاسبه پایداری هر چرخ میزان قدرت انتقال داده شده به آن را تغییر می دهد.

اوولوشن اولین خودروی رالی دنیا بود که به این سیستم مجهز شد.

نسل چهارم اوولوشن

لنسر اوولوشن با نسل های چهارم و پنجم از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ پشت سر هم ۴ قهرمانی رالی جهانی را بدست آورد. اوج لنسر اوولوشن در رالی، همین مقطع ۴ ساله بود.
قدرت رسمی اوولوشن از نسل ۵ ام به بعد ۲۷۶ اسب بخار اعلام می شد، این امر به دلیل قراردادی بین آمریکا و ژاپن بود که باعث می شد قدرت خودرو های تولیدی ژاپن اگرچه بیشتر از عدد ۲۷۶ بودند به صورت رسمی اعلام نشوند، اوولوشن نیز ازین امر مستثنی نبود. قدرت واقعی این خودرو چیزی در حدود ۳۲۰ اسب بخار بود

نسخه ویژه نسل ۶ اوولوشن به مناسبت ۴ قهرمانی پیاپی رالی

سال ۲۰۰۰ با معرفی پژو ۲۰۶ WRC قهرمانی های پیاپی میتسوبیشی در رالی پایان یافت و تا سال ۲۰۰۲ پژو با ۲۰۶ قهرمان رالی بود.

در سال ۲۰۰۱ نسل ۶ اوولوشن با سیستم All Wheel Control معرفی شد تا این خودروی حیرت آور بازهم بهتر شود. این سیستم کنترل میزان قدرت انتقال یافته به هر چرخ را به صورت مستقل با توجه به چسبندگی آن تغییر می داد. برای این سیستم سه حالت آسفالت، خاکی (gravel) و برف در نظر گرفته شده بود تا تاکید دیگری بر پیشینه رالی این سدان خانوادگی باشد. در قویترین نسخه که مدل ralliart بود قدرت نسل ۶ به ۳۳۰ اسب بخار رسید.

نسل ۷ این خودرو اولین نسلی بود که به آمریکا نیز صادر شد. این نسل نیز از موتور ۴g63 بهره می برد و با توجه به قرارداد بین آمریکا و ژاپن قدرت موتور آن به صورت رسمی ۲۷۶ اسب بخار اعلام شد.

نسل ۸ خودرو با تغیرات جزئی در ظاهر و بهبود سیستم های هندلینگ و گیربکس ۶ سرعته معرفی شد. برای بازار انگلیس مدل های ویژه FQ-340  و FQ-400 معرفی شدند، که به ترتیب ۳۴۰ و ۴۰۰ اسب بخار قدرت داشتند. در پیست تاپ گیر مدل FQ-400 با تایم ۱:۲۶ در جایگاهی بالاتر از لامبورگینی گالاردو و پورشه ۹۱۱ قرار گرفت. ۰ تا ۱۰۰ این مدل ۳٫۵ ثانیه بود که حتی با توجه به سال تولید ۲۰۰۵ امروزه نیز با ماشین های سوپراسپرت مدرن قابل رقابت است (برای مثال ۰-۱۰۰ بی ام دبلیو ۳۲۸i  ۲۰۱۷ حدود ۶ ثانیه است)

لنسر اوولوشن fq-400

گرفتن  ۴۰۰ اسب بخار از موتور ۲ لیتری بسیار اعجاب آور است و در سال ۲۰۰۵ این خودرو رکورد بیشترین توان تولیدی به ازای حجم موتور را شکست. همچنین این مدل با ۸۶۰۰۰ دلار قیمت یکی از گرانترین لنسر های معرفی شده است.

نسل ۹ اوولوشن در سال ۲۰۰۶ معرفی شد، فرق های عمده این نسل با نسل ۸ به تغییرات جزئی ظاهری و استفاده از تکنولوژی زمان بندی متغیر سوپاپ ها خلاصه می شد.

مدل های مختلف اوولشن در این نسل ۰ تا ۱۰۰ حدود ۴٫۵ ثانیه ای و قدرت حدود ۳۰۰ اسب بخار داشتند.

نسل ۱۰ و آخر این خودرو در سال ۲۰۰۷ معرفی شد. علاوه بر گیربکس دستی ۶ سرعته گیربکس دو کلاچه جایگزین تیپ ترونیک نسل قبل شده بود. موتور برای اولین بار به کلی تغییر کرد و ۴B11 جایگزین ۴g63 شد، موتور جدید دارای بلوک تمام آلومنیومی بود. همچنین ظاهر این خودرو نیز به کلی عوض شد.

با ۳۱۰ اسب بخار قدرت این خودرو ۰ تا ۱۰۰، ۴٫۲ ثانیه ای دارد و حداکثر سرعت آن به ۲۹۰ کیلومتر در ساعت می رسد. ورژن ویژه Fq-400 و Fq-440 نیز برای بازار اروپا عرضه شدند که به ترتیب ۴۱۰ و ۴۴۰ اسب بخار دارند.

میتسوبیشی با عرضه ۱۵۰۰ عدد از نسخه پایانی یا  Final Edition در سال ۲۰۱۵ پرونده اوولوشن را بصورت رسمی بست.

لنسر اوولوشن  Fq-440

در پایان اوولوشن یکی از سریعترین سدان های عرضه شده به بازار است که پشت بسیاری از سوپر اسپرت ها را با وجود داشتن چهار در به خاک میمالد. این خودرو از رقابت های رالی جدا نشدنی است و با ۳ قهرمانی رالی جهانی و بیش از ۱۰ قهرمانی در رقابت های هیل کلایمب (Hill Climb) یکی از موفق ترین خودرو ها درین زمینه بوده است. لنسر اوولوشن سدانی شگفت آور که هم برای استفاده روزمره و هم آخرهفته ها در پیست و هم رالی بر روی هر سطحی بی رقیب است.

جالب است بدانید که رکورد دار تایم درگ ایران نیز یک میتسوبیشی لنسر نسل ۳ با موتور اوولوشن است که در ۱۱ ثانیه مسیر ۴۰۰ متر را جلوتر از رقیبانش مانند پورشه ۹۱۱ و پانامرا طی میکند.

در انتها کلیپ تولید سری آخر این خودرو را برایتان قرار داده ایم و باید بگوییم که دلمان برایت تنگ می شود اوولوشن..